Dat ik psychologie zou gaan studeren, stond al snel als een paal boven water. Wat ik daarmee dan concreet wilde gaan doen, dat was voor mij een stuk minder duidelijk. Feit is: mensen ongelukkig zien, mensen die de verbinding kwijt zijn met zichzelf, onrecht,… het zijn dingen die me al van jongs af aan erg diep raken. Die me boos maken ook, zeker wanneer ik zie dat anderen misbruik maken van de situatie. In de talloze gesprekken die ik intussen al met mensen heb gevoerd, heb ik veel kracht, ideeën en potentieel gezien, maar ook geregeld heel wat leed. Of het nu was toen ik stage liep voor mijn master klinische psychologie, toen ik klanten aan de lijn kreeg met betalingsmoeilijkheden, tijdens de vele sollicitatiegesprekken die ik voerde als recruiter, tijdens de begeleidingen die ik deed binnen bedrijven of tijdens mijn coachings in de natuur, dat doet er niet echt toe. Ik zag heel wat mensen die niet meer in hun kracht stonden. Omdat ze het vertrouwen in zichzelf waren verloren, omdat ze zich dingen hadden laten aanpraten, omdat ze zichzelf klein hielden onder het juk van hooggespannen verwachtingen, omdat ze zichzelf niet goed kenden en geen idee hadden van hun talenten,… In essentie komt het er heel vaak op neer dat ze de verbinding met zichzelf zijn kwijt geraakt en geen idee meer hebben van wat ze nu zelf écht willen… of kunnen… of nodig hebben. Bovenop de vele mensen die ik hier heb mee zien worstelen, ben ik zelf ook jarenlang op zoek geweest naar de juiste (werk-)plek voor mezelf. Ik voelde me anders en vaak onbegrepen. Als kind al had ik geleerd dat wie ik was, wat ik voelde of wilde geen waarde had. De anderen waren sterker, wisten het beter, konden het beter uitleggen,… dus leerde ik om me te verstoppen, om te zwijgen, om te doen wat er verwacht werd. Nu besef dat ik op die manier de connectie met mezelf miste. Ik zette me bijvoorbeeld wel voor de volle 100 % in voor mijn job, want ik hield niet van half werk, maar ik voelde me belemmerd om vrijuit te gaan. Door de verwachtingen van anderen en door mijn eigen overtuigingen, door de context, door de klassieke visie die er nog steeds heerst op loopbanen én op mensen.
Het is niet omdat je een brede interesse hebt en je niet slechts in één domein wil specialiseren, dat je niet ok bent. Je hoeft niet persé één duidelijke passie te hebben. En zelfs als je al heel wat totaal verschillende jobs hebt gedaan en steeds weer een nieuwe hobby begint, is dat helemaal prima. Misschien zit juist daar wel je talent :) Ik wil geen labels uitdelen, ik wil niet in hokjes denken en mensen bekijken met een beperkende visie! Ik wil zien hoe mensen groeien wanneer ze kansen krijgen én grijpen, wanneer ze gewaardeerd en ondersteund worden, wanneer ze zelf het heft in handen nemen en in de juiste omgeving terecht komen, wanneer ze kunnen en durven aangeven welke richting ze uit willen.
Dat is waarom ik vandaag zoveel voldoening haal uit de gesprekken die ik voer met mijn cliënten. Door samen op weg te gaan, letterlijk en figuurlijk, kom je tot nieuwe inzichten, ontstaan er verfrissende ideeën of krijg je een andere kijk op de dingen. Ik ben geïnteresseerd in jouw verhaal, in waarom jij doet wat je doet, in wat jij wil, waar jij van droomt, in wat jij nodig hebt om te stralen.
#natuurcoaching #loopbaanbegeleiding #natuur #followyourheart #loopbaangeluk #volgjehart #coachenindenatuur #SparklingSteps #vindjeeigenweg #loopbaancoach #fijngevoelig #HSP #hoogsensitief #werkgeluk #wandelcoaching #persoonlijkeontwikkeling #zelfkennis #tijdvoornatuur #HSS #tijdvoorjeeigennatuur #volgjeeigennatuur #jezelfzijn #zijnwiejebent
