Wist jij al vroeg wat je wilde worden? Of had je er geen idee van en leek alles jou wel interessant? Heb je misschien nog steeds een grote interesse om andere, nieuwe domeinen te ontdekken en vind je het niet altijd makkelijk om je motivaties onder woorden te brengen.
Carrière en keuzestress...
Het kan resulteren in veelvuldig van job en/of werkgever veranderen. Sommigen noemen het jobhoppen en toch is dat naar mijn mening niet hetzelfde.
De term "jobhoppen " heeft iets weinig respectvol. Er wordt daarbij uitgegaan van een gebrek aan stabiliteit en loyaliteit.
Dat gaat echter niet zomaar op voor iedere persoon met een kronkelig carrièrepad, want dat kan je net zo goed op een loyale manier vormgeven bij dezelfde werkgever.
ALS die daar voor open staat natuurlijk.
Want helaas zit er nog altijd serieus wat oordeel op, op zo'n kronkelig carrièrepad. Bij (potentiële) werkgevers, maar waarschijnlijk ook bij jezelf. Misschien heb je tijdens sollicitatiegesprekken het gevoel jezelf te moeten verantwoorden.
Waarvoor eigenlijk? Voor het (ogenschijnlijke) gebrek aan samenhang? Voor het ontbreken van één specifieke specialiteit? Een teken van onstandvastigheid?
Welk gevoel heb je zelf bij jouw carrière(-keuzes)? En waarom?
Ja, ook mijn loopbaan heeft al serieus wat bochten genomen. Er waren ups en downs en toch zijn er maar heel weinig loopbaankeuzes waar ik spijt van heb.
Ik ben afgestudeerd als klinisch psycholoog, heb in de uitzendsector gewerkt en daarna deed ik gedurende 6 jaar het debiteurenbeheer in een kledingagentuur (heel veel cijfers dus en dat bij de invoerder van verschillende kledingmerken).
Als volgende stap werkte ik gedurende meer dan 10 jaar in HR-functies, aanvankelijk in loondienst, aansluitend als freelancer. Dit ging over werving & selectie, HR-projecten, carrière begeleiding van interne medewerkers, etc.
De laatste jaren werk ik voornamelijk als (loopbaan-)coach en psycholoog in de natuur. En ook nu combineer ik dit met een aantal andere opdrachten.
Niet altijd even logisch qua samenhang dus... of toch op het eerste gezicht.
Nee, ik heb niet één duidelijke passie. Ik heb er meerdere en nee, ik kán niet kiezen!
Ik heb dus ook nooit een overduidelijke ambitie gehad in de zin van te willen doorgroeien naar deze of gene (specialisten-)rol.
Of toch wel?
Mijn centrale ambitie was en is nog altijd om zoveel mogelijk te (blijven) leren, over diverse onderwerpen, zolang er maar een link is met mensen en hun motieven.
Zit mijn hoofd dan nog niet vol genoeg met kennis? Nee, er is altijd plaats voor meer :)
Ik weet van vanalles iets en van niets alles.
Dus wat als ik je zeg dat zo'n kronkelig pad helemaal ok is en niet noodzakelijk een teken van labiel zijn?
Wat als je het zou kunnen bekijken als een groot voordeel, voor jou én je werkgever? Wat als je, dankzij je veelzijdigheid, een grote toegevoegde waarde te bieden hebt?!
Dankzij je brede ervaring in andere domeinen kijk je bijvoorbeeld vanuit een frisse en originele invalshoek naar je huidige context en kan je oplossingen of ideeën aanreiken waar anderen niet op komen.
Ga dus op zoek naar jouw specifieke sterktes en leg die op tafel.