In een van de eerste jaren van de middelbare school, ik moet een jaar of 14 geweest zijn, zei een vriend tegen mij:
“Jij denkt veel te veel na!”
Ik stond perplex en vond het heel confronterend. Hier had ik nog nooit bij stilgestaan. Ik had er ook totaal geen idee van dat niet iedereen dit deed.
Zijn woorden blijven tot op de dag van vandaag hangen. Hij bleek overschot van gelijk te hebben.
Mijn hoofd, of beter mijn gedachten, staan nooit stil. Het ene moment gaat het er woeliger aan toe dan het andere, dat wel.
Het gaat van het menu voor ’s avonds en wat er thuis nog allemaal te doen is, over de gesprekken die ik de voorbij dagen heb gevoerd, tot het herkauwen van iets wat ik in mijn ogen niet helemaal goed gedaan heb.
Vroeger was ik daarbij ook nog heel vaak bezig met wat er in de toekomst allemaal fout zou kunnen gaan.
Van die laatste gedachten heb ik gelukkig afstand leren nemen. Uiteindelijk weet je toch niet hoe de toekomst zal verlopen. Intussen vergallen de piekergedachten (en de bijkomende angst en/of stress) wel het huidige moment.
Alsof je aan de zijlijn van je leven staat door aldoor te anticiperen.
Afstand nemen van de onrust in mijn hoofd
Momenteel richt ik mij vooral op het herkauwen en de negatieve zelfspraak. Want ook die kunnen mij behoorlijk wat energie en goed gevoel kosten.
Een situatie achteraf onder de loep nemen om eruit te leren is uiteraard een goed idee.
Alleen, er blijven op kauwen, de situatie tientallen keren herbeleven, het gesprek tot in de treurnis opnieuw voeren in je hoofd met deze keer alles wat je had moeten of willen zeggen… het levert weinig op.
Het verpest in mijn geval enkel mijn humeur en zorgt voor extra stress.
Dus als ik nu voel dat mijn gedachten in overdrive en herkauw-"loop" gaan, geef ik mezelf even de (afgelijnde) tijd om het gebeurde te analyseren. Daarna verleg ik mijn focus door bijvoorbeeld keihard mee te zingen met de radio of door te gaan wandelen en met mijn volle aandacht naar de omgeving te gaan.
Beiden geven me een goed gevoel en helpen me om hier en nu te zijn.
Patronen doorbreken kan ook leuk zijn 😊
Op zo’n manier de stilte in mijn mezelf opzoeken doet enorm deugd. Het zorgt ervoor dat de onrust in mijn hoofd gaat liggen en brengt me dichter bij mijn zijn, bij mijn kern.
Omdat ik de kracht van deze magische stilte graag met jou wil delen, besliste ik om een aantal keren per jaar een stiltewandeling te organiseren.
Daarnaast zijn er ook een aantal (kleinschalige) workshops, waarin je uit je hoofd komt, in je gevoel en in het nu.
De planning vind je op de agendapagina van mijn website.
