Onlangs had ik het met iemand over mijn eerste reis naar Bolivia.
De aanleiding van het gesprek was stilte.
De enige keer in mijn leven dat ik échte stilte heb ervaren, was daar, in de woestijn van Sur Lipez.
We waren er met een kleine groep en hadden halt gehouden voor de lunch.
Tijdens het eten hadden we nog geamuseerd een aantal wiscacha’s geobserveerd. Nadien waaierde iedereen een beetje uit om de omgeving kort te ontdekken.
Zelf zocht ik een plekje uit waar ik het overweldigende landschap in mij kon opnemen.
Ik ging zitten op een heuvelrug en keek mijn ogen uit.
Het was daar, op die plek, dat ik plots besefte dat ik voor de allereerste keer geen enkel geluid hoorde. Zelfs niet van de wind.
Het was er oorverdovend stil.
Eerder dan confronterend vond ik het heerlijk!
Stilte is het begin van de reis naar binnen en de sleutel tot jezelf.
Onbekend
Bergen overwinnen
Confronterend werd het later tijdens die reis nog wel… Er stond immers ook nog een 6-daagse trektocht door de Andes op het programma, met etapes die varieerden tussen de 3000 en 5000 meter hoogte.
Hoewel ik behoorlijk fit was (ik ging een 6-tal keer per week sporten), had ik absoluut 0,0 ervaring met de bergen.
En laat mijn reisgezelschap nu net exclusief bestaan hebben uit leden van de Franse “Club Alpin”…
Dat heb ik geweten! 😱
Bij de eerste klim wilde ik de groep bijhouden en dat was niet zo’n slim plan. De hoogte, de ijle lucht en het helse tempo maakten dat ik al snel helemaal over mijn limiet zat… Ik dacht dat ik zou doodgaan 🥴
Gelukkig was er Isabelle, die mij op sleeptouw nam. Ze leerde me mijn eigen tempo te ontdekken, te focussen op mijn eigen weg… Daarnaast bleek het ook een kwestie te zijn van vertrouwen vinden in jezelf.
Emotioneel, maar glimmend van trots kwam ik boven op mijn eerste top.
De volgende etapes gingen een stuk vlotter. Ik hield me niet meer bezig met de groep, wel met mijn eigen ritme, mijn ademhaling en de stilte in mezelf.
Uiteindelijk moesten we de trektocht jammer genoeg 2 dagen eerder dan voorzien afbreken en dat omwille van politieke spanningen in het land. Het was veiliger om ons programma om te gooien en alvast de hoofdstad te verlaten.
Het alternatief voor die laatste 2 dagen was iets helemaal anders, in de warmere, oostelijke vlaktes van het land, maar daarom niet minder uitdagend 😉
Sta jij wel eens stil bij de manier waarop je omgaat met de bergen en obstakels op jouw pad?
Ben je iemand die er meteen voor gaat? Of schat je de situatie liever eerst even in om de beste aanpak te bepalen? Of is je eerste reactie om terug te deinzen en om te keren?
Tijdens een coachsessie in de natuur kan je vaak al heel wat aflezen aan de non-verbale reactie van mensen op wat we tegenkomen onderweg.
Soms is dit confronterend voor mensen. In een veilige context kunnen we dan experimenteren met alternatieve benaderingen.
Het is steeds fijn om te zien welke inzichten dit oplevert 😊
En die reis naar Bolivia, mijn allereerste verre reis overigens, was een absolute mijlpaal voor mij.
Ik koester mooie herinneringen aan de pittige tochten, aan de verbinding binnen de groep, aan de ontmoetingen ter plaatse…
Tegelijk kwam ik mezelf kwam mezelf ook keihard tegen en kwam er rijker en sterker uit. Nog steeds heb ik veel aan wat ik daar over mezelf geleerd heb. Vooral aan het zoeken van mijn eigen tempo denk ik nog geregeld terug.
Gelukkig hoef je niet altijd zo ver te gaan om een serieus groeitraject af te leggen. Je kan ook hier, dichter bij huis, op ontdekking gaan, de natuur in trekken en je eigen weg vinden.
"There's no need to travel anywhere. Journey within yourself."
Rumi
Als je kiest voor een coachtraject in de natuur stel ik jou onderweg uitdagende, confronterende, verhelderende vragen of laat ik jou reflecteren over wat we onderweg tegenkomen.
Ben jij er klaar voor? Maak hier een afspraak voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.